gehechtheid
Ik werd voor behandeling naar ons huis in Płock gestuurd
en daar had ik het voorrecht de kapel met bloemen te versieren.
Dat was in het [2e huis in het] dorp vlakbij, Biała.
Zuster Thecla had daar niet altijd tijd voor
en daarom versierde ik vaak zelf de kapel.
Op een dag had ik de mooiste rozen geplukt
om de kamer van een bepaald persoon te versieren.
Toen ik de veranda naderde, zag ik Jezus daar staan.
Op een vriendelijke manier vroeg Hij mij:
'Mijn dochter, naar wie breng je deze bloemen?'
Mijn stilte was mijn antwoord aan de Heer
omdat ik onmiddellijk herkende dat ik een heel subtiele gehechtheid aan deze persoon had,
die ik nog niet eerder had opgemerkt.
Opeens verdween Jezus.
Op hetzelfde moment gooide ik de bloemen op de grond
en ging voor het Heilig Sacrament staan,
mijn hart vervuld van dankbaarheid
voor de genade mezelf te kennen.
O Goddelijke Zon, in Uw stralen
ziet de ziel de kleinste stofdeeltjes
die U mishagen.
[db71]
Reacties
Een reactie posten