vilnius calvarie
Toen ik voor twee maanden naar Vilnius kwam
ter vervanging van een zuster die in de keuken werkte
bleef ik iets langer dan twee maanden.
Op een dag
gaf de moeder-overste, die mij een beetje plezier wilde doen,
mij toestemming om samen met een andere zuster naar de Calvarieberg te gaan
om er [in het Verkiai-park] 'de paden te bewandelen', zoals ze zeggen.
Ik was blij verrast.
Hoewel het niet ver was,
was het de wens van moeder-overste dat we met de boot [over de Neris] zouden gaan.
Die avond zei Jezus tegen mij: 'Ik wil dat je thuis blijft.'
Ik antwoordde: 'Jezus, alles is klaar zodat we morgenochtend kunnen vertrekken!'
'Wat moet ik nu doen?'
De Heer antwoordde: 'Deze reis zal schadelijk zijn voor je ziel.'
Ik antwoordde Jezus: 'Gij kunt een uitweg vinden!'
'Regel de zaken zo dat Uw Wil gedaan kan worden!'
Op dat moment kondigde de bel het tijdstip aan om te gaan slapen.
Ik wierp Jezus een afscheidsblik toe
en ging naar mijn cel.
De volgende ochtend was het prachtig weer
en mijn metgezellin was vervuld van vreugde bij het vooruitzicht
van het grote plezier dat we zouden hebben als we alles zouden zien.
Maar wat mij betreft,
ik wist zéker dat we niet zouden gaan,
ook al waren er in de verte geen obstakels.
We zouden de Heilige Communie eerder ontvangen
en direct na de dankzegging vertrekken.
Maar
tijdens de Communie
veranderde het weer plotseling.
Wolken bedekten de lucht
en de regen viel in stromen neer.
Iedereen was verbaasd over zo'n plotselinge verandering in het weer.
Moeder-overste zei tegen mij: 'Het spijt me zo dat jullie niet kunt gaan, zusters!'
Ik antwoorde: 'Lieve Moeder, het maakt eigenlijk niet uit dat we niet kunnen.'
'Het was Gods Wil dat we thuis bleven.'
Niemand wist echter dat het Jézus’ uitdrukkelijke wens was
dat ik thuis zou blijven.
Ik bracht de hele dag door in herinnering en meditatie.
Waarbij ik de Heer dankte dat Hij mij thuis had gehouden.
Die dag schonk God mij vele hemelse vertroostingen.
[db64]
Reacties
Een reactie posten