rudolf höß 6
« 'Ik zal de laatste ontmoeting
en het afscheid van Himmler nooit vergeten'...
schreef Höss in zijn memoires - het was de eerste week van mei 1945.
Hitler had op 30 april zelfmoord gepleegd in Berlijn.
Toen ze dit hoorden, wilden Höss en zijn vrouw vergif innemen.
'Onze wereld was samen met de Führer ten onder gegaan.
Had het nog zin dat we verder zouden leven?
We zouden overal achtervolgd en opgejaagd worden...
In het belang van onze kinderen, hebben we het niet gedaan.
Sindsdien heb ik er vaak spijt van gehad.'
Na de dood van Hitler
richtte Heinrich Himmler een voorlopige regering op
in Flensburg, aan de Duits-Deense grens.
Toen Höss zich daar bij hem meldde,
was hij geschokt toen hij de commandant die hij zo had vereerd
stralend en in een goed humeur aantrof!
Toch was de wereld - 'ónze wereld' - vergaan!
'Als hij had gezegd: Wel heren, nu is het voorbij, jullie weten wat je moet doen...
dan zou ik het begrepen hebben - het zou in overeenstemming zijn geweest
met wat hij jaar in jaar uit had gepredikt: zelfopoffering voor de ideologie.'
'Maar in plaats daarvan...
gaf hij ons zijn laatste bevel:
Verstop je in het leger!'
'Dát was het afscheid
van de man die ik zo hoog respecteerde,
in wie ik zoveel vertrouwen had gesteld,
wiens bevelen en uitspraken voor mij het evangelie waren!'
De desillusie van Höss
zou twee jaar later belangrijke gevolgen hebben.
Maar op dat moment was zijn enige gedachte: verdwijnen.
Höss kon gevangenneming tien maanden lang vermijden.
Zijn geluk raakte echter op 11 maart 1946 op,
toen de Britse militaire politie hem arresteerde
op de boerderij waar hij werkte
in de buurt van Flensburg.
Na drie weken werd hij naar Nürnberg gebracht.
Waar zijn nuchtere en gedetailleerde verslag van de nazi-misdaden
schril en dramatisch verschilde van de ontduikingen en leugens
van de meeste anderen die daar terechtstonden.
Reacties
Een reactie posten