rudolf höß 8
«In februari bekende Höss
in gesprek met de Poolse gevangenispsychiater professor Batawia
dat hij tijdens zijn concentratiekampactiviteiten het gevoel had gehad
'dat er iets niet klopte'.
Dit bleef slechts een gevoel.
Hij dacht er niet over na, maar gehoorzaamde eenvoudigweg.
Zoals hij daarvoor was opgeleid.
'En zelfs vandaag de dag,
nu ik zo veel nadenk over alles wat ik heb meegemaakt,
kan ik niet met zekerheid zeggen dat de ideologie van het Nationaal-Socialisme verkeerd was.
Ik erken echter met zekerheid dat het opgeven van de moraliteit verkeerd was.
En ook de misdaden, de terreur en het verspreiden van haat.'
'Dat voelde ik altijd.
Nu is het niet alleen een gevoel.
Ik begrijp waar de ideologie fout is gegaan.'
In zijn memoires uit de gevangenis,
die dezelfde maand werden geschreven, schrijft Hoess echter:
'Ik ben nu zoals ik toen was, wat mijn levensfilosofie betreft: nog steeds een Nationaal-Socialist.
Iemand die bijna vijfentwintig jaar in een ideologie, een filosofie, heeft geloofd
en er met lichaam en ziel aan verbonden was, kan die niet zomaar weggooien
alleen maar omdat... de Nationaal-Socialistische staat... en zijn leiders...
verkeerd hebben gehandeld.
Feitelijk is door hun falen onze wereld crimineel ingestort
en is het hele Duitse volk decennialang in onuitsprekelijke ellende gestort.'
Bewijs van de blijvende gehechtheid
van Höss aan nazi-ideeën was zijn verdere verklaring:
'Vandaag besef ik dat de uitroeiing van de Joden verkeerd was, absoluut verkeerd.
De zaak van het antisemitisme werd met deze daad helemaal niet gediend, integendeel.
De Joden zijn veel dichter bij hun uiteindelijke doel gekomen.'
Wat dacht Höss wérkelijk?
Was de ideologie zelf verkeerd?
Of alleen de methoden gebruikt om haar doelen te bereiken?
Uit de zojuist geciteerde uitspraken blijkt dat hij nog steeds onzeker is.
Ook al heeft hij afstand genomen van het politieke geloof
waarin hij zo fanatiek had geloofd.
Reacties
Een reactie posten