woede sussen 1
11 december 1936
Ik kon vandaag niet de hele mis bijwonen.
Ik hielp alleen bij de belangrijkste onderdelen...
en na het ontvangen van de Heilige Communie, keerde ik onmiddellijk terug naar mijn eigen cel.
De aanwezigheid van God omhulde mij plotseling
en op hetzelfde moment, voelde ik het lijden van de Heer, voor een heel korte tijd.
Op dat moment verwierf ik een diepere kennis van het werk van Barmhartigheid.
Gedurende de nacht werd ik plots wakker
en wist dat een ziel mij om gebed vroeg...
en dat zij dringend behoefte had aan gebed.
Kort, maar met heel mijn ziel,
vroeg ik de Heer om Genade voor haar.
De volgende middag...
toen ik de ziekenzaal binnenkwam...
zag ik iemand sterven en hoorde dat de pijn 's nachts was begonnen.
Toen ik het verifieerde
was dat op het moment dat mij om gebed werd gevraagd.
En op dat moment, hoorde ik een stem in mijn ziel:
'Zeg het rozenhoedje op dat ik je heb geleerd.'
Ik rende om mijn rozenkrans te halen...
knielde neer bij de stervende...
en begon, met alle hartstocht van mijn ziel,
het rozenhoedje op te zeggen.
Plots opende de stervende haar ogen en keek mij aan.
Het was mij niet gelukt het hele kroontje af te maken...
toen zij stierf, in een buitengewone vrede.
Ik vroeg de Heer vurig om de belofte te vervullen
die Hij mij had gegeven voor het reciteren van het rozenkransje.
Hij liet me weten dat de ziel de Genade had ontvangen die Hij me had beloofd.
Dat was de eerste ziel
die het voordeel van de belofte van de Heer ontving.
Ik voelde hoe de kracht van Barmhartigheid die ziel omhulde.
Toen ik mijn eenzame cel weer binnenging
hoorde ik deze woorden:
'In het uur van hun dood
verdedig Ik, als Mijn eigen Glorie,
iedere ziel die dit rozenkransje zal uitspreken.
Of wanneer anderen het voor een stervende persoon zeggen...
dan is de gunstverlening net hetzelfde.'
'Wanneer dit kroontje wordt uitgesproken aan het bed van een stervende...
wordt de woede van God gekalmeerd...
omhult een ondoorgrondelijke barmhartigheid de ziel...
en worden de diepten van Mijn tedere Barmhartigheid bewogen
ter wille van het treurige Lijden van Mijn Zoon.'
O, als iedereen maar besefte
hoe groot de Genade van de Heer is
en hoezeer we die genade allemaal nodig hebben!
Vooral op dat cruciale uur!
Vandaag heb ik een strijd gevoerd
met de geesten van de duisternis over één ziel.
Hoe vreselijk háát Satan Gods Barmhartigheid!
Ik zie hoe hij tegen dit hele werk is.
O Barmhartige Jezus
uitgestrekt aan het Kruis
dénk aan het uur van onze dood!
O Allerbarmhartigste Hart van Jezus, geopend met een lans
bescherm mij op het laatste moment van mijn leven.
O Bloed en Water, dat uit het Hart van Jezus stroomde
als een bron van onpeilbare Genade
voor mij in het uur van mijn dood!
O stervende Jezus, Gegijzelde van Genade,
wend de Goddelijke Toorn af
op het uur van mijn dood.
[808-813]
Reacties
Een reactie posten