zofia tajber 4
De ontmoeting met pater Ignacy Dubowski...
- die later bisschop van Lutsk-Zjytomyr zal worden -
werd een keerpunt in het leven van Zofia Tajber.
Ándere, door deze priester voorgestelde, boeken
tonen haar de Kerk nu van een interessante en mooie kant.
In 1915, 24 jaar oud, knielt Zofia neer in de biechtstoel.
Vanaf dat moment begint ze systematisch innerlijk te werken.
Haar geestelijke prestaties en de genaden die ze ontvangt zijn zo belangrijk
dat vader Dubowski haar instrueert om haar ervaringen en inzichten ook op te schrijven.
Bij het lezen in 1918
van de geschriften van St. Teresa van Avila...
krijgt Zofia te hóren dat God haar via een 'mystiek pad' naar Zichzelf leidt.
Ze voelt duidelijk dat Iemand met een bovenmenselijke Liefde van haar houdt
en deze enorme Liefde in haar hart giet.
Na een paar jaar herkent ze zichzelf bijna niet meer.
Ze legt haar verandering en ontwikkeling als volgt uit:
'Ik moet benadrukken dat vanaf het moment dat ik Gods oneindige Liefde voor iedere menselijke ziel waarvoor God Mens werd, kende en begreep... ik nooit meer aan Zijn Liefde ook voor mij getwijfeld heb, het was mijn hefboom in alles.'
Geleid door liefde en dankbaarheid jegens God
ervaart Zofia enthousiasme en ups...
maar ook downs.
Ze probeert de kritische rede in te roepen
en het buitengewone te verwerpen.
Ze zegt tegen zichzelf:
ieder mens moet zich door de rede laten leiden!
Ze wil deze buitengewone, bovennatuurlijke dingen niet.
Dus wat met haar gebeurt, is 'vernederend' voor haar.
Ze voelt zich een zwak kind... en tegelijkertijd geliefd door God.
Gezond verstand dicteert gehoorzaamheid aan Gods Wil
en aan haar biechtvader, als de enige bescherming
op deze buitengewone weg.
[bron]
Reacties
Een reactie posten