zofia tajber 8

Voor Moeder Tajber...

leven alle zusters samen met Christus die in hen woont.

In hun onderlinge relaties, kijken ze altijd naar Christus die in hun naaste woont.

Het hele gedrag, het sociale en kerkelijke gevoel, de missionaire en apostolische geest, het werken aan zichzelf en het externe werk, de liefde en de gehechtheid aan de orde... alles wordt gevormd en doordrenkt met het geloof in Christus die in óns leeft.

Moeder Stichteres voelde voortdurend de druk van Christus die eiste:

'Laat Mij in zielen leven.'

Ze legde het toen zo uit:

Door dit ongeremde leven in de ziel

wil Christus ons, Gods kinderen, gelijkvormig maken aan Hemzelf

als de Oorspronkelijke van het 'Goddelijke Zoon'-schap.

Handel dan via ons!

Onthul onze gedachten, bedoelingen en perfecties!

En heilig en red uiteindelijk andere mensen door onze bediening!

Door het leven in ons wil Christus uitstralen naar de hele wereld.

Moeder Tajber is er diep van overtuigd

dat als zonde destructieve gevolgen heeft in het leven van de gemeenschap

de heiliging en verlossing van vele zielen nóg meer van onze heiliging afhangt.

Ze zei tegen haar zusters:

De wedergeboorte van onze ziel is noodzakelijk.

Dit is wat de hedendaagse situatie van het gehele menselijke ras vereist.

Wij zijn de eerstelingen van wedergeboorte.

Tijdens sommige retraites legde ze verklaringen af:

Het doel van onze Zaak is om Jezus te laten leven die in ons woont.

Om Jezus de kans te geven ons volledig voor Zichzelf, God, te bezitten.

Zodat Jezus Zichzelf door ons heen kan manifesteren.

Niet alleen aan onze directe omgeving.

Maar aan de hele wereld.

In het spreken en schrijven over dit Mysterie van Christus-in-ons

was Moeder Stichteres onuitputtelijk.

[bron]