rabka-kuur 7
1 augustus 1937
Een toevluchtsoord van lijden.
O Jezus, in deze dagen van lijden
ben ik niet in staat tot enige vorm van gebed!
De benauwing van mijn lichaam en ziel is toegenomen.
O mijn Jezus, Gij ziet dat Uw kind achteruitgaat.
Ik dwing mezelf niet langer.
Maar onderwerp eenvoudigweg mijn wil
aan de Wil van Jezus.
O Jezus, Gij zijt altijd
Jezus voor mij.
Wanneer ik ging biechten
wist ik niet eens hoe ik moest belijden.
De priester herkende echter meteen de toestand van mijn ziel
en zei tegen mij:
'Ondanks alles ben je op weg naar verlossing.
Je bent op de goede weg...
maar God kan je ziel verlaten
in deze duisternis en donkerte tot aan de dood
en het vroegere licht keert misschien nooit meer terug.
Maar in alle dingen, geef jezelf over aan Gods Wil.'
Vandaag ben ik een noveen begonnen
voor Onze Lieve Vrouw van de Assumptie.
Met drie intenties:
1 dat ik eerwaarde Dr. Sopoćko mag zien
2 dat God dit werk zou bespoedigen
3 voor mijn land
10 augustus 1937
Vandaag keer ik terug naar Krakau
in het gezelschap van een van de zusters.
Mijn ziel is gehuld in lijden.
Ik verenig mezelf voortdurend met Hem door 'n wilsdaad.
Hij is mijn kracht en sterkte.
[1204-07]
Reacties
Een reactie posten