zofia tajber 7





Zofia vond de naam 'Biały Prądnik' erg leuk.

Ze legde het profetisch uit:

'Hier zal een stroom stromen

die zielen witter zal maken.'


De locatie van de eerste vestiging van de gemeenschap

leek precies zulk werk te kunnen aanbieden.


Het dorp, op 4 km afstand van Krakau

zonder vervoersverbindingen naar de stad & zonder kerk

werd bewoond door boeren & arbeiders.


Afgezien van het volksschooltje van 4 klassen

was daar geen cultureel of religieus centrum.





Na de komst van de zusters

werden hier een weeshuis voor verlaten kinderen

en een catechetisch punt voor jongeren en ouderen gevestigd.

Er werd hulp verleend aan de ouderen thuis

er werd een medische hulppost opgericht

en een gaarkeuken voor de armen

er werden naaicursussen

clubbijeenkomsten

en religieuze lezingen

georganiseerd.


Om aan de religieuze behoeften van de bevolking te voldoen

vatte Zofia het idee op om een ​​openbare kapel te bouwen.

Toen sceptici erover hoorden, zeiden ze:

'De naaisters willen daar iets organiseren.'

En toch werd er, ondanks de moeilijkheden, in 1927 een grote kapel geopend.

Hier participeerden kinderen en jongeren in misdienaars- en rozenkransgroepjes

in plaats van rond te dwalen en ruzie te zoeken in allerlei kliekjes.




Ook de materiële besognes van de bevolking

gingen moeder Tajber ter harte.


Om vooral de armere klasse te beschermen

tegen uitbuiting door de speculanten van die tijd

gaf zij haar zusters de opdracht verschillende werkplaatsen, fabrieken en winkels

aan de rand van de stad en in dorpen te gaan runnen.

Zelfs in het centrum van de stad kon je een winkel vinden

waar een non met een witgerande pet achter de toonbank bediende.


De inkomsten uit de verkoop werden gedoneerd aan een goed doel

aangezien tegelijk met de opening van de winkels ook weeshuizen werden opgericht.



De oprichtster had een uiterst nobel concept van werk

waarbij ze wees op de diepe sociale en christelijke betekenis ervan.

Zij instrueerde de zusters dat ze alle arbeid moesten respecteren

en het zelfs 'tot de waardigheid van consecratie moesten verheffen'.

Zelfs handel kan worden vergeestelijkt en christelijk worden gemaakt

waardoor het een dienst aan anderen en een dienst aan God wordt.


De moeder zei tegen haar medezusters

dat ze de mogelijkheden voor contact met werkende mensen moesten benutten

om hen door anticiperende zachtheid en vriendelijkheid tot God te trekken. 


Als Christus in een non woont

en zij zichzelf volledig aan Hem geeft

dan zal Christus spreken, liefhebben, handelen... 

en eenvoudigweg door haar heen stralen.



Moeder Zofia Tajber

was zelf een stralende en aantrekkelijke persoon. 

Voor haar was werken een genot... 


En als ze soms naar de vergaderruimte werd geroepen... 

terwijl ze onkruid aan het wieden of groenten aan het plukken was

dan verscheen ze met... met rode biet beschilderde handen.​


[bron]

Reacties

Populaire posts van deze blog

macron maçon 1

gorzkie żale 5